De Jeugdhulp werd in de gemeenteraad besproken in twee vergaderingen. Eerst over de gemeenschappelijke regelingen – samenwerking met andere gemeenten in de regio – en erna bij de jaarrapportage 2018. De ChristenUnie had bij beide een stevige inbreng.

Kostenstijging 

Landelijk en lokaal worden onderzoeken gedaan om te achterhalen wat de oorzaak is van overschrijdingen en hoe die in goede banen te leiden. Jeugdhulp is sinds 2015 een gemeentelijke verantwoordelijkheid, geregeld in de Wet op de jeugdzorg. Daartoe behoren trouwens ook jeugdbescherming en jeugdreclassering. Dichter bij de inwoners organiseren was het doel, en dat klinkt goed. Maar het is tevens een bezuinigingsoperatie geworden en dat pakt niet goed uit. Lansingerland – maar ook vrijwel alle andere gemeenten in Nederland – kijken tegen tekorten aan. De ChristenUnie is ingenomen met de acties die ons college onderneemt. Zo heeft de open brief van meer dan 250 wethouders richting het ministerie mogelijk meegeholpen dat er nu alsnog geld van de overheid bijkomt.

In onze gemeenschappelijke regeling wordt jeugdhulp “resultaatgericht” ingekocht. De ChristenUnie dringt erop aan om dat te veranderen naar betaling per verrichting. Waarom? Ten eerste blijkt resultaatgericht inkopen juist duurder te zijn. Maar ook heeft de ChristenUnie erprincipieel bezwaar tegen, want er kan een perverse prikkel vanuit gaan: doorschuiven van moeilijke gevallen. Wethouder Van Tatenhove heeft aangegeven dit in het bestuur in te brengen.

Wachtlijst

Kortgeleden uitte de ChristenUnie zijn zorgen over samenwerking binnen de jeugdhulp en de lange wachtlijst, mede naar aanleiding van het inspectierapport “Samen werken aan veiligheid in Rotterdam”. We zijn het dan ook eens dat het college hierover nu de term “onacceptabel” gebruikt.