Kortgeleden kwamen twee inwoners inspreken over de plannen om het snelle 5G netwerk aan te gaan leggen als opvolger van 4G. Zij spraken hun zorg uit dat er daarmee nóg meer ‘straling’ veroorzaakt wordt met allerlei nare gevolgen voor de gezondheid.

Ons collega raadslid Paul Lieverse heeft belangstelling voor het onderwerp vanwege zijn politieke verantwoordelijkheid maar ook door zijn vak. In zijn werk heeft hij namelijk met ‘straling’ gewerkt. Hij had met regelgeving te maken, moest de technische kant begrijpen en er examen in doen. Hij legt uit:

“Als we wifi ‘straling’ noemen, dan ook zichtbaar licht, infrarood en UV. Want deze vallen alle onder elektromagnetische straling. Gewoonlijk bedoelen we met ‘straling’ toch iets anders: dan denken we aan röntgen of aan bestraling voor kanker. Bij alle vormen is het type straling van belang en daarnaast van de dosis. Want zelfs van het gevaarlijke type is een minuscule hoeveelheid zonder risico. Er zit van nature radioactiviteit in ons voedsel. Bananen bevatten kalium. Een heel klein deel van het natuurlijke kalium is radioactief, kalium-40. Om met het eten van bananen over de gevaarlijke drempel te komen, zou je twee miljoen bananen moeten eten. De zonnebank is wél gevaarlijk, maar nog steeds geen Tsjernobyl.

Hoeveelheid, dat geldt ook voor zendvermogen: een mobieltje heeft veel minder zendvermogen dan een tv-zendmast. Daarom is woningbouw alleen toegestaan op een bepaalde afstand van een zendmast of hoogspanningslijn. Maar al die masten voor 5G straks in woonwijken, komt er daarmee alsnog extra belasting? Dat is niet het geval. Juist omdat 5G met hogere frequenties werkt, dringt het minder diep door – niet door muren (5G kan minder makkelijk ‘de hoek om’) en minder door de huid dan de oudere 3G en 4G.

Omdat het woord ‘straling’ eng klinkt, kan men gemakkelijk op het verkeerde been gezet worden door fake wetenschap: er wordt geschermd met tabellen, professors en ingewikkelde afkortingen, en het ergst is dat er subtiel wantrouwen gewekt wordt dat experts een dubbele agenda hebben. Nuchtere politici hebben even weinig expertise als andere inwoners, maar zij baseren hun oordeel op objectieve gegevens zoals die van de Gezondheidsraad. Daar worden de voordelen van nieuwe technieken deskundig gevolgd en wordt bovendien kritisch gekeken naar de risico’s voor de volksgezondheid. Toegestane limieten zijn gebaseerd op tientallen jaren onderzoek. Het gaat niet louter om effecten op de huid, maar belangrijker nog, zijn bijvoorbeeld de kwetsbare zwangere en het voorkomen van schade aan ons DNA.”