De begroting 2013-2016. Wat zullen we daar over zeggen?

Brede beschouwingen over de doorlopende lijnen van verleden naar de toekomst staan wat onze fractie betreft even op de tweede plaats. Onze aandacht ging de afgelopen week op aan andere bezig heden. Wij hebben ons de laatste dagen meer bezig gehouden met de hectiek van het moment en de waan van de dag dan met de financiële vertaling van de toekomstplannen van onze gemeente. We geven het direct toe, dat past niet bij ons. Want wij willen ons in blijven zetten om onze gemeente tot bloei te brengen en zorgen voor een evenwichtig beleid en toekomstgerichte keuzes.

De toekomst is onzeker. Misschien wel meer dan ooit. Hadden we eerst nog de verwachting dat we na een paar jaren van recessie weer bergopwaarts zouden kunnen gaan, op dit moment durft niemand te zeggen waar we in de dip zitten en of er na de tweede dip nog een nieuwe crisis de kop opsteekt. of we al aan het eind van de tweede dip zitten. Eén ding is zeker. Hoe langer de crisis duurt, hoe vervelender onze financiële positie wordt. Het weerstandsvermogen is slechts een indicator, maar die brengt dit wel duidelijk in beeld.

Voor nieuw beleid lijkt dus geen ruimte de komende jaren. Voor herijking wel. En dat is ons inziens goed. In eerdere jaren gaven wij, zowel bij de kadernota als bij de begroting, aan dat het goed is om de kaasschaaf te hanteren om tegenvallers op te vangen, maar als de tegenvallers een structureel karakter hebben, dan moeten er keuzes gemaakt worden. Wij steunen het college daarom op die punten, zoals bijvoorbeeld het subsidiebeleid dat op dit moment herschreven wordt met andere uitgangspunten.  

Ook in het zomerakkoord zijn daarover afspraken gemaakt. We zijn blij dat we op deze manier bijna unaniem konden doen. Het spijt ons dat het voor de fractie Neeleman niet mogelijk bleek om op dezelfde constructieve manier zijn schouders te zetten onder kaderstellende en toekomstgerichte plannen en beleidsvoornemens.

Voorzitter, zoals gezegd, er komt veel op ons af en we zullen elk dubbeltje om moeten keren.

Dat brengt ons -we vroegen er al eerder aandacht voor- bij de hoeveelheid visies en nota’s die nog op de plank ligt te wachten. Zeker ook gelet op de beantwoording van een aantal vragen over dit onderwerp, lijkt het ons zinvol om een protocol op te stellen waarop getoetst kan worden of aanpassing van beleid, of het opstarten van een traject voor een nota nieuw beleid noodzakelijk is en op welke manier dat moet gebeuren. Analoog aan bijvoorbeeld de beslisboom van het regietraject.

1. Hoe kijkt het college daar tegenaan?

Verder vragen wij het college om meer gebruik te maken van goedkope denkers. We weten dat hogescholen en universiteiten hun studenten o.a. bij eindopdrachten graag laten nadenken over concrete vraagstukken. Wij zien mogelijkheden om win-win situaties te creëren wanneer studenten integraal aan de slag gaan met onze problemen of vragen. Het voordeel van studenten is dat ze vaak nog wars zijn van de beperkingen en regels en niet alleen out of de box kunnen denken, maar ook onorthodox zijn in hun aanpak. En bovendien zijn studenten goedkoop, goedkoper dan de externen die de gemeente niet meer kan inhuren voor deze klus. Voor de (her)ontwikkeling van gebieden kan dat ons inziens meerwaarde genereren. In het werken met scenario’s kan dat o.i. een plus zijn om vanuit extremen terug te analyseren wat wel en niet mogelijk en wenselijk is en welke koers we in willen en kunnen zetten om weer de rode draad in onze ontwikkeling op te pakken. Hoe krijgen wij onze gemeente weer tot bloei? En wat willen wij werkelijk met onze centra, of met onze buitengebieden, hoe ‘heilig’ is ons cultureel erfgoed en wat doen we nieuwe inzichten en oude structuren? Hoe promoten we onze gebieden: zijn we vooral één gemeente, of zijn we juist drie unieke kernen?

1. Graag horen wij van het college of het college bereid is na te denken over zo’n vorm van samenwerking met Universiteiten en hogescholen.

Bij de kadernota hebben we aangegeven geen heil te zien in de vervanging van onze website. In de begroting is deze post blijven staan. We investeren € 40.000,- om straks naar verwachting € 10.000,- per jaar gaan besparen. Onze huidige website is maximaal 6,5 jaar oud en als er één wereld is waar de ontwikkelingen zich snel opvolgen, dan is dat de digitale wereld. Die investering verdienen we dus nooit terug.

Wat ons betreft is de website een van de portalen naar onze gemeente en hoort de website bij de promotie van onze gemeente en van onze dorpen. De website is het digitale visitekaartje. Het is ons echter nog steeds niet duidelijk wat er mis is met deze website.

Wij maken daarom opnieuw een kanttekening bij deze post. Maar in de beantwoording van de vragen lazen we dat de voorbereidingen voor de aanpassing vanuit Facilitair al zijn  ingezet.

1. We vragen ons af wat de desinvestering is als wij alsnog besluiten deze post te bezuinigen en wat de gevolgen zijn voor onze digitale bereikbaarheid.

Bij de bespreking van het zomerakkoord is Natuur en Milieu Educatie geschrapt omdat dit onderdeel uitmaakt van een andere post. Wij vinden dat jammer, want wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. Voor ons betekent dat dat wanneer we onze kinderen nu al bewust maken van de waarde van de leefomgeving ze bewuster omgaan met het milieu en met de natuur. Wij investeren liever aan de voorkant dan dat we aan de achterkant blijven dweilen. Zoals bij de kadernota aangegeven zien wij niet zo veel heil in het hondenpoepbeleid. Wij overwegen daarom om het budget dat hiervoor beschikbaar is aan te wenden voor NME en zullen daarvoor waarschijnlijk een amendement indienen in de raadsvergadering.

Voorzitter

De crisis is nog niet voorbij en er komt veel op ons af, met de verdergaande deregulering, de in het regeerakkoord voorgestelde aanpassingen in de bestuursstructuren, enz. Dat vraagt een slagvaardige organisatie, die koerst op de juiste onderwerpen. Scherp sturen op de Grexen alleen is niet voldoende, ook andere dossiers vragen aandacht.

En verder vraagt de bestuurskracht ook vertrouwen en samenwerking. Dat vertrouwen heeft in de afgelopen periode een deuk opgelopen.

Maar wat de ChristenUnie betreft gaan we niet bij de pakken neerzitten maar blijven we bouwen. Bouwen aan een bloeiende samenleving.

Lansingerland, 30 oktober 2012

Begrotingsvergadering gezamenlijke commissies

Ankie van Tatenhove