Schoon water, wie kan zonder?
Schoon water, wie kan zonder?
Wat weegt een bij? Niet veel, zal je zeggen. En dat klopt. Minder dan een halve gram, een beetje afhankelijk van de soort. Als je een pond honingbijen zou kunnen bestellen, zou je 4500 bijen ontvangen! Die beestjes wegen maar iets meer dan een tiende van een gram. Maar heb je ze weleens goed bekeken als ze bezig zijn in de tuin? Onvermoeibaar van bloem tot bloem. Wat een motor moet er in die kleine bruine bolletjes zitten! Een paar kilometer vliegen naar een plek waar wat te halen valt en dan terug naar het nest met een vracht aan honing en stuifmeel die wel 60 procent van het eigen gewicht kan bedragen! Wat een energie is daarvoor nodig. Logisch dat er heel wat koelwater meegenomen wordt om de motor draaiend te houden.
Wat weegt een bij? Niet veel, zal je zeggen. En dat klopt. Minder dan een halve gram, een beetje afhankelijk van de soort. Als je een pond honingbijen zou kunnen bestellen, zou je 4500 bijen ontvangen! Die beestjes wegen maar iets meer dan een tiende van een gram. Maar heb je ze weleens goed bekeken als ze bezig zijn in de tuin? Onvermoeibaar van bloem tot bloem. Wat een motor moet er in die kleine bruine bolletjes zitten! Een paar kilometer vliegen naar een plek waar wat te halen valt en dan terug naar het nest met een vracht aan honing en stuifmeel die wel 60 procent van het eigen gewicht kan bedragen! Wat een energie is daarvoor nodig. Logisch dat er heel wat koelwater meegenomen wordt om de motor draaiend te houden. Bijen vervoeren daarom tot 25 procent van hun gewicht aan water als ze op pad gaan. Maar waar halen ze dat water vandaan? Uit kleine kraantjes?
Nee dus, net als alle insecten gewoon uit de sloot. Daar gaat dit verhaal dan ook over. Misschien dat een imker voor schoon water kan zorgen maar voor de wilde bijen geldt dat zeker niet. Wat krijgen bijen en uiteraard alle bestuivers en andere dieren die water drinken uit sloten en vaarten eigenlijk naar binnen? Geen schoon water vergelijkbaar met ons drinkwater maar water dat door allerlei, ook giftige, stoffen verontreinigd is. Uit rapporten van de waterschappen Delfland en Schieland blijkt dat het oppervlaktewater nog steeds pesticiden bevat met een promillage dat ver boven de toegestane norm ligt. Wat zou dat niet betekenen voor kleine wezentjes als bijen als ze dit met regelmaat naar binnen krijgen? Als een van de oorzaken van de massale bijensterfte wordt het gebruik van neonicotinoiden, systemische bestrijdingsmiddelen, in de land- en tuinbouw genoemd.
“Gewasbeschermingsmiddelen”, zoals ze nogal verhullend worden gepresenteerd. Residuen van die stoffen belanden nog steeds op de een of andere manier in het oppervlaktewater en daar moet gewoon een eind aan komen. Een saillant voorbeeld van de reikwijdte van dit soort pesticiden is de vondst van residuen in het stuifmeel van wilgen die langs de sloot de stoffen opgenomen hadden uit het slootwater. Dit stuifmeel is in het vroege voorjaar het belangrijkste voedsel dat bijen kunnen vinden. Let in de komende maanden maar eens op de drukte rond een bloeiende wilg! Als leden van de ChristenUnie ligt biodiversiteit, in feite dus de veelkleurigheid van Gods Schepping, ons na aan het hart. Wij hebben daarom onlangs aan de wethouder vragen gesteld over de mate waarin er toezicht gehouden wordt op lozingen op het oppervlaktewater. Uit een nog recenter persbericht van het HH Schieland blijkt dat er nu echt aan gewerkt gaat worden. En daar zijn we blij om! Er wordt veel gesproken over duurzaamheid maar als er iets van belang is voor het duurzaam voortbestaan van mens en dier is het schoon water. Want zeg nu eerlijk, wie kan zonder?
Jaap van Lien
